Η γαλλική λέξη orthopédie δημιουργήθηκε από τις ελληνικές λέξεις ορθός και παις, παιδός και αναφερόταν σε πρόληψη και θεραπεία της δυσμορφίας των παιδιών.
Πώς γράφεται όμως η λέξη σήμερα;
Αναζητώντας την ορθή απάντηση στην παραπάνω ερώτηση εντοπίσαμε μια διαφωνία σε γλωσσολογικό επίπεδο μεταξύ της κας Ιορδανίδου και του κου Μπαμπινιώτη.
Η κυρία Ιορδανίδου υποστηρίζει την άποψη πως και οι δύο γραφές έχουν ετυμολογική στήριξη, αλλά η λέξη οφείλει να ορθογραφείται με ε μιας και πλέον δεν ισχύει η σημασία «παιδί». Από την άλλη ο κύριος Μπαμπινιώτης υποστηρίζει ως πιο κατάλληλη την ορθογραφία της λέξης με αι, εφόσον οι ελληνογενείς ξένοι όροι διατηρούν την ιστορική γραφή των λέξεων από τις οποίες πλάστηκαν, ενώ συμπληρώνει πως οι συχνές γραφές με ε (ορθοπεδικός, ορθοπεδική) οφείλονται σε παρετυμολογική συσχέτιση με το αρχ. πέδη «δεσμά» (που απαντά στις λέξεις χειροπέδες, τροχοπέδη) ή και με το λατινικό pes, pedis «πόδι», επειδή θεωρήθηκε ότι η λέξη δήλωνε τη χρήση δεσμών για την ανάταξη των οστών.
Αξίσει να σημειωθεί ότι το 1996 η ελληνική Εταιρεία Χειρουργικής Ορθοπαιδικής και Τραυματολογίας ζήτησε τη γνώμη τριών καθηγητών γλωσσολογίας σχετικά με τη σωστή ορθογραφία της λέξης και κατόπιν υιοθέτησε τη γραφή ορθοπαιδική (με -αι-).
Πηγές:
