Η λαϊκή σοφία μέσα από τις παροιμίες και τα γνωμικά σχολιάζει με σοβαρότητα, με χιούμορ, με ειρωνεία, και με αντιφαντικότητα διάφορα θέματα, δείχνοντας την ποκιλία που χαρακτηρίζει τις πολλές εκφάνσεις της ζωής.
Αφού διαβάσαμε το καταπληκτικό και ιδιαίτερα διασκεδαστικό βιβλίο: «1864 παροιμίες και γνωμικά. Ξέρουμε τι σημάινουν;» της Ίνας Αναγνωστοπούλου και της Λίας Μπουσούνη-Γκέσουρα, διαλέξαμε τις καλύτερες (από τις πιο ακατάλληλες) και σας τις παραθέτουμε:
Δουλειά δεν είχε ο διάβολος, ζύγιζε τ' αρχίδια του.
Λέγεται για ανθρώπους αργόσχολους που, για να δείξουν ότι έιναι πολυάσχολοι, ασχολούνται με ανοησίες και κάνουν εντελώς παράλογες και άχρηστες πράξεις ή ενέργειες.
Αλλιώς γαμούν στο Μάναρι κι αλλιώς στ' ανεμοδούρι.
Κάθε τόπος έχει τις συνήθείες του ακόμα και στον ερωτικό τομέα.
΄Αντρα θέλω, τώρα τονε θέλω.
Λέγεται για ανθρώπους ανυπόμονους και απαιτητικούς που πιέζουν τις καταστάσεις για να ικανοποιηθούν αμέσως κάποιες επιθυμίες τους, για την πραγματοποίηση των οποίων, όμως, χρειάζεται χρόνος.
Αν δε σε κλάσει μάστορας, δε γίνεσαι τεχνίτης.
Πρέπει να μαθητεύσεις κοντά στον ειδικό, να υποστείς τις ιδιοτροπίες του, ακόμα και αν κακοπάθεις μαζί του, για να γίνεις καλός τεχνίτης.
Κώλο μικρό δεν έδειρες, μεγάλο δεν τον (ο)ρίζεις.
Αναφέρεται στην κοινώς αποδεκτή θέση ότι η διαπαιδαγώγηση των παιδιών, για να είναι αποτελεσματική, θα πρέπει να αρχίζει από την πολύ μικρή ηλικία.
Μακριά απ' τη φουστάνα μου, κι ας γαμηθεί κι η μάνα μου.
Λέγεται όταν κάποιος, προκειμένου να αποφύγει ο ίδιος ένα κακό, αδιαφορεί πλήρως για το τι μπορεί να πάθουν ακόμα και οι πιο δικοί του άνθρωποι.
Με πορδές αυγά δε βάφουν.
Για να έχεις καλό αποτέλεσμα, πρέπει να έχεις και τα κατάλληλα μέσα.
΄Οσο γάιδαρος γκαρίζει, τόσο ο κώλος του ανοίγει.
Αναφέρεται σε ασήμαντους ανθρώπους οι οποίοι το μόνο που καταφέρνουν με τις διαμαρτυρίες τους είναι να βλάπτονται οι ίδιοι.
΄Ο,τι φάμε, ό,τι πιούμε, κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας.
Εκφράζει με γενικό τρόπο την απόλυτη προσκόλληση στις γήινες απολαύσεις.
Σ΄αγαπώ, κυρά, να κλάνεις, αλλά μην το παρακάνεις.
Ανέχεται κανείς τα ελαττώματα ενός αγαπημένου προσώπου αλλά μέχρι ενός σημείου.
Συμπεθέρα, συμπεθέρα, ώσπου να σου βάλω χέρα.
Κατά τη λαϊκή άποψη συχνά οι φίλοι, οι κουμπάροι και οι «από σπόντα» συγγενείς», όπως είναι οι συμπέθεροι, αναπτύσσουν μεταξύ τους ανάρμοστες σχέσεις.
Παρακαλετό φιλί, ξινό γαμήσι.
΄Οταν αποκτάς κάτι ύστερα από παρακάλια και πιέσεις, καταλήγεις να μην παίρνεις καμία ευχαρίστηση πλέον από αυτό.
Και τα μεταξωτά βρακιά επιδέξιο κώλο θένε.
Οι τιμές και τα αξιώματα ταιριάζουν σε όσους μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτά.
Την εκρατούσαμ' άγαμη, εβρέθη γκαστρωμένη.
Λέγεται όταν παρά την προσοχή και τις προφυλάξεις μας παρουσιάζονται απρόβλεπτα, σοβαρά προβλήματα.
